Rozdział 1.

20 grudnia
Jess

Wszyscy przygotowywaliśmy się do wyjazdu. Postanowiliśmy spędzić święta w Nowym Yorku, ponieważ chłopcy w Nowy Rok dają tam koncert. Ja, Roxy, El, Dan, Zayn, Niall, Louis, Liam oraz Harry. Dziewiątka najlepszych przyjaciół, którzy nigdy się nie rozstają. Każdy z nas jest inny, ma swój własny świat. Siedzieliśmy właśnie w jednym z vanów. Liam prowadził, obok niego siedziała Danielle, a z tyłu razem ze mną Zayn i Harry. Reszta pojechała drugim autem. Już po 15 minutach drogi dotarliśmy na lotnisko. Wszyscy od razu udali się na odprawę, ale oczywiście jak to ja, Zayn i Harry byliśmy kompletnie nieogarnięci. Nasz Styles oddalił się od nas na chwilę, my natomiast postanowiliśmy na niego zaczekać. Kompletnie nie wiedzieliśmy gdzie mamy się udać. Siedzieliśmy bezczynnie jakieś dzisięć minut. W końcu zauważyłam Hazze, który dość szybko szedł. Poznałam go po płaszczu i tej śmiesznej czapce. Chwyciłam Malik'a za rękę i szybko poszliśmy za nim. Niecałe dziesięć minut potem siedzieliśmy już w samolocie.
-Nie widzę nikogo-odezwał się Zayn siadając obok mnie.
-Może mają miejsca dalej-odpowiedziałam z lekkim zdziwieniem. Hmm, wydawało mi się, że mieliśmy zarezerwowane miejsca obok siebie. No trudno się mówi. Włożyłam w uszy moje słuchawki, a chłopak walił mnie w ramię, więc zdjęłam jedną i pozwoliłam, by ją włożył. Zaczęły rozbrzmiewać pierwsze dźwięki piosenki "Give me love" Ed'a Sheeran'a. Uwielbiałam ją. Malik podstawił mi przed nos telefon, na którym napisał "uwielbiam ją". Jakby czytał mi w myślach. Oparłam się wygodnie, a mulat wtulił się we mnie. Całą drogę do Stanów przebyliśmy właśnie w tej pozycji. Śpiąć i słuchając muzyki. Po paru godzinach samolot w końcu wylądował, a my stojąc przy oknie na lotnisku czekaliśmy na naszych przyjaciół.
-Kurde, no gdzie oni są .?-byłam lekko zdenerwowana.
-Ymm, Jess .?
-Tak .?
-Od kiedy to w Nowym Yorku jest Wieża Eiffla .?-zapytał chłopak uderzając mnie w ramię i nie odrywając wzroku od wielkiej oszklonej ściany.
-O kurwa .. jesteśmy w Paryżu !-krzyknęłam i bezradnie opadłam na fotel.
-Czekaj, czekaj, da się coś zrobić. Po prostu złapiemy następny samolot do Stanów-pocieszył mnie. Udaliśmy się od razu do kasy biletowej.
-Chcielibyśmy kupić dwa bilety na najbliższy lot do Nowego Yorku-odezwał się mój przyjaciel.
-Za półtora miesiąca .?-uśmiechnęła się kasjerka.
-CO !?-wykrzyczałam.
-Najbliższy lot do NY, jest dopiero w lutym. Drogi są teraz straszne, poza tym wszyscy piloci tamtejszych samolotów mają urlop.-odpowiedziała.
-To jakiś żart .? może LA .? Chicago .? Miami .? Denver .? Oklahoma .? Boston .? Cokolwiek .? Może Londyn .?
-Przykro mi, ale najbliższy lot do Stanów to .. 16 luty do Nowego Yorku, a jeśli chodzi o Londyn to .. 3 marca, wszystkie loty do UK są odwołane, ze względu na pogodę-odpowiedziała facetka, a my oddaliliśmy się siadając na krzesłach.
-I co my teraz zrobimy .?-zapytałam bezradnie.
-Chyba nie mamy wyjścia. Znajdźmy jakiś hotel, damy sobię radę-odpowiedział Zayn. Damy sobie radę .? To miesiąc, tylko we dwoje w obcym mieście, bez przyjaciół, bez nikogo ! Mamy spędzić święta sami .? Nie po to był ten wyjazd !-Hej, Jess-objął mnie ramieniem-Nie mamy pięciu lat, damy sobie radę, tak wiem, ominą nas święta, ale przynajmniej .. cieszę się, że jesteśmy razem-uśmiechnął się do mnie. Tak, właśnie, pocieszające jest to, że chociaż my jesteśmy razem. Z tego co wiem reszta powinna już być w USA, więc postanowiłam do nich zadzwonić.
J:El .?
E:Jess, Boże, Ty żyjesz ! Gdzie wcięło Ciebie i Zayn'a .?
J:Wiesz .. przez przypadek wsiedliśmy do złego samolotu, jesteśmy w Paryżu, a do USA lub UK możemy wrócić dopiero za miesiąc, ale jest okej.
E:Że co !?
J:No niestety.
E:To co ze świętami .?
J:Nie wiem.
E:Przylecimy do was !
J:Chłopcy mają koncert w Sylwestra.
E:Bez Zayn'a nie dadzą rady !! Niall, dowiedz się o jakikolwiek samolot do Paryża.
J:Ehh, chciałabym, żebyśmy byli wszyscy razem, ale my utknęliśmy.
E:eee .. Jess .?
J:Tak .?
E:Ze Stanów w ogóle nie odlatuje samolot do Paryża, tylko raz do roku, czyli .. przedwczoraj, a jeśli chodzi o inne miasto, to też opada, Londyn również.
J:Ehh, to może kurwa polećmy sobie wszyscy do Afryki, może tak się uda !?
E:Jess, chyba nie mamy wyjścia. Musimy wszyscy zostać tam, gdzie jesteśmy ..
J:To do zobaczenia za prawie dwa miesiące, tak !?
E:Najwyraźniej.
J:Już tęsknię.
E:Nie Ty jedna, trzymajcie się, jakby co, to dzwońcie.
J:Okej, wy też, pa :)
-I jak .?
-Zostajemy.-odpowiedziałam.-CHodź, znajdziemy jakiś hotel-dodałam. Poszliśmy złapać taksówkę, a facet zawiózł nas no jednego z najlepszych hoteli w Paryżu. Wynajęliśmy tam duży apartament. Jak najszybciej chciałam teraz do niego iść i odpocząć. Windą udaliśmy się na ostatnie piętro, a następnie otworzyliśmy drzwi naszego, możnaby powiedzieć, "nowego domu". Apartament był niesamowity, jak normalne mieszkanie. Kuchnia, salon, dwie łazienki i sypialnia. Oboje zrobiliśmy wielkie oczy widząc, że jest tylko jedno, a na dodatek małżeńskie łóżko.
-Mogę spać na kanapie-zaśmiał się chłopak.
-Albo ja.
-Niee, nie, nie, Ty jesteś dziewczyną.
-To śpijmy razem-właściwie sama nie wiem, dlaczego mu to zaproponowałam. To chyba nic takiego .? Jesteśmy tylko przyjaciółmi.
-Jeśli chcesz-zrobił tą swoją uwodzicielską minę.
-BŁagam Malik, żadnego sexu !-krzyknęłam i zaczęłam się śmiać z mojego przyjaciela. W między czasie zadzwonił jego telefon.-Nie odbierzesz .?-zapytałam.
-To ta dziewczyna, co Ci mówiłem. Perrie.
-Twoja była .?-zaciekawiłam się.
-Tak. Niby nadal jesteśmy przyjaciółmi, ale dzwoni przynajmniej 10 razy dziennie.
-Nie zapomniała o Tobie-uśmiechnęłam się do niego.
-Wiesz co rudzielcu ..
-Ej, Nie przesadzaj Malik !-walnęłam go poduszką, która znajdowała się na jednym z foteli w salonie.
-Okej, okej-odpowiedział tylko. Zbliżał się już wieczór, robiło się ciemno. Postanowiliśmy dobrze odpocząć. Oboje wyszliśmy na balkon i usiedliśmy na kanapie okrywając się kocami. Na stoliku przed nami stały dwa kubki z czarną kawą, paczka papierosów, zapalniczka oraz ciastka.
-Dlaczego właściwie zerwaliście .? Znam Cię odkąd założyliście zespół, to ponad dwa lata. Podczas tych dwóch lat naszej znajomości ty byłeś z nią pół roku, a zerwaliście dokładnie miesiąc temu. Co się stało .?
-Ehh, wiesz .. powoli przestawałem cokolwiek czuć, wydawało mi się, że ją kocham, ale to było tylko zauroczenie. Poza tym, nie byliśmy idealni.
-Nikt nie jest-uśmiechnęłam się.
-Są dwie takie osoby, które możliwe, że nigdy nie będą razem. Idealność i idealność nie powinny chodzić parami. Czasem nawet po prostu nie chcą.
-O kim mówisz .?
-Yyy .. Eva Longoria i Johnny Depp-zaśmiał się.
-Hahahahah, o czym Ty myślisz. To .. nie tęsknisz za nią >?-zapytałam, ale mulat nie odpowiedział, ponieważ zadzwonił mój telefon.-Sorry-odpowiedziałam i odebrałam.
J:Tak .?
A:Joł Jess, Tu Andy.
Andy to mój piętnastoletni braciszek. Ten sam ojciec, inna matka. O dziwo, jego zmarła w ten sam sposób. Mimo iż oboje nie mamy rodzicielki i mamy z leksza inne geny to kocham Andy'ego nad życie. Po prostu jest wspaniały.
J:Cześć młody, jak tam .?
A:Tata chciał, żebym zadzwonił. Jesteście w Stanach .?
J:We Francji.
A:Oo, fajnie, ale chyba nie takie były plany .?
J:Nie. Powiedz ojcu, że wrócę do domu w Lutym.
..
A:Tata mówi, żebyś zapytała o inne loty.
J:Ta, chyba kurwa do Afryki. Nic nie ma.
..
A:Mówi, że jego pilot może was zabrać jego prywatnym samolotem.
J:Serio .?
A:Nie rozpędzaj się kochanie, właśnie dzwoni do niego.
J:Nie pozwalaj sobie spaślaku.
A:Hahha, ja .? Waże mniej od Ciebie !
J:Bo jesteś trzy lata młodszy !
A:Sama jesteś gruba !
J:Hahah, jestem chuda w porównianiu do Ciebie grubasie !
A:I kto to mówi. Przesłać Ci zdjęcie mojego brzucha .? Serio tego chcesz .?
J:Ogarnij się braciszku, więc jak .?
A:A co ja jestem .? Czekam, aż tata coś powie.
...
A:Ze względu na to, że pogoda jest straszna, to .. będzie czekał na was na lotnisku 31 grudnia o .. 20. Pasi .?
J:Dzięki braciszku, ale na pewno .?
A:Tak, tak, tata mówi, że na pewno.
J:Dzięki.
A:Ale czekaj, wszyscy jesteście w Paryżu .?
J:Nie, tylko ja i Zayn.
A:No to się tam cmokajcie, na razie.
J:Zamknij dupe pedałku, do zobaczenia.
-Jak zgaduje Andy-zaśmiał się mulat.
-Tak, ale mam dobrą wiadomość. W Sylwestra pilot taty będzie czekał na nas na lotnisku, zabierze nas do Nowego Yorku, bo sam i tak miał plany co do tego-uśmiechnęłam się szeroko.
-Wow. Fajnie. Nie musimy się jak widzę martwić.
-Więc mamy dziesięć dni, by zwiedzić Paryż, innej okazji może nie być.
-Tak, ale .. spędzimy święta bez nich-dodał po chwili.
-Malik, damy radę.-uśmiechnęłam się do chłopaka i wzięłam łyka zimnej już kawy-Zimno się robi, może wrócimy .?-zaproponowałam. Chłopakk przybliżył się tylko i objął mnie ramieniem.
-Jest dobrze-uśmiechnął się.
-Okeej, to zniosę, tylko bez sexu.-zaśmiałam się, a on przybliżył się tak, że nasze twarze były bardzo blisko siebie. On patrzył na moje usta, a ja w jego oczy. Przybliżył się do pocałunku, a ja odwróciłam głowę.-Zayn, przestań-wstałam i udałam się do środka. Usiadłam przed telewizorem, który cały czas był włączony. Dokładnie trzy miesiące temu, kiedy to poszliśmy wszyscy na imprezę ja i Zayn byliśmy najbardziej wcięci. To się stało po prostu tak nagle. Po powrocie uprawialiśmy sex, ale obiecaliśmy sobie, że o tym zapomnimy, to nic nie znaczyło, stało się przez przypadek, po pijaku. Ja jednak zapomnieć nie mogę. Pamiętam każdy szczegół tamtej nocy. Problem w tym, że Malik też raczej nie zapomniał. Nic nas nie łączy. Jedna głupia sprawa i czasem krępujemy się w swoim towarzystwie. Z Zayn'em dogaduje się najlepiej, jednak sytuacja sprzed paru miesięcy jakoś to psuje. Rozmawialiśmy szczerze, normalnie, a on chciał mnie pocałować. Ja tego nie chce, nie chce się w nim zakochać, to dla mnie za dużo. Odwróciłam się słysząc zamykane drzwi, a po chwili mój wzrok przeniosłam znów na telewizor.
-Przepraszam-odezwał się Malik siadając obok mnie.
-Nie przepraszaj, tylko więcej tego nie rób-powiedziałam poważnie.-Jestem, zmęczona, pójdę się położyć-dodałam i wstałam z kanapy.
-Dobranoc-usłyszałam jeszcze. Gdy przekroczyłam próg pokoju od razu wyjęłam z walizki ubrania do spania oraz wszystkie potrzebne rzeczy i poszłam do łazienki. Wzięłam relaksacyjną kąpiel, która trwała dobrą godzinę i wróciłam do pokoju. Zayn spał na jednym z foteli, który stał przy garderobie. Zachichotałam cicho i poszłam do garderoby po jeden koc, którym przykryłam chłopaka, a sama wskoczyłam do ciepłego łóżka.



cześć wam :) wjeżdżam tu z pierwszym rozdziałem. podoba się .? ogólnie jak dla mnie dużo wam wyjaśniłam, ale to lepiej, więcej wiecie :) co sądzicie, co się wydarzy .? W końcu Jess i Zayn są sami w Paryżu, reszta spędza święta w NY .. a przecież Jess i Zayn mają dość krępujące zdarzenie z przed paru miesięcy. jak sądzicie, coś się między nimi wydarzy w mieście miłości .? piszcie ! następny rozdział pisze Rox :) tymczasem zachęcam was do komentowania ! postanowiłam dodać rozdział szybciej, bo potem nie mam za wiele czasu ;/ kocham was :)- Jess :)